COVID-19 ကပ်ရောဂါသည် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အထည်ချုပ်လုပ်ငန်း ထောက်ပံ့ရေးကွင်းဆက်များပေါ်တွင် သိသိသာသာ သက်ရောက်မှုရှိနေသည်။ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ကုန်အမှတ်တံဆိပ်များနှင့် လက်လီရောင်းချသူများသည် ၎င်းတို့၏ ကုန်ပစ္စည်းရောင်းချသည့် စက်ရုံများမှ အမှာစာများကို ဖျက်သိမ်းလိုက်ပြီး အစိုးရများစွာသည် ခရီးသွားလာမှုနှင့် စုဝေးမှုများအပေါ် ကန့်သတ်ချက်များ ချမှတ်ထားသည်။ရလဒ်အနေဖြင့် အထည်ချုပ်စက်ရုံအများအပြားသည် ထုတ်လုပ်မှုကို ရပ်ဆိုင်းကာ ၎င်းတို့၏ အလုပ်သမားများကို အလုပ်ထုတ်ခြင်း သို့မဟုတ် ယာယီရပ်ဆိုင်းခြင်းများ ပြုလုပ်ကြသည်။လက်ရှိအချက်အလက်များအရ လုပ်သားတစ်သန်းကျော်သည် အလုပ်မှထုတ်ပယ်ခြင်း သို့မဟုတ် ယာယီရပ်ဆိုင်းထားပြီး အရေအတွက်များ ဆက်လက်တိုးမြင့်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း အကြံပြုထားသည်။

အထည်ချုပ်လုပ်သားတွေအပေါ် သက်ရောက်မှုက ဆိုးဆိုးရွားရွားပါပဲ။စက်ရုံများတွင် ဆက်လက်အလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူများသည် အလုပ်ရက်အတွင်း လူစုလူဝေးဖြင့် ခပ်ခွာခွာနေရန် မဖြစ်နိုင်သောကြောင့် အလုပ်ရှင်များသည် သင့်လျော်သော ကျန်းမာရေးနှင့် ဘေးကင်းရေး အစီအမံများကို အကောင်အထည်မဖော်နိုင်သောကြောင့် အန္တရာယ်ရှိသည်။ဖျားနာသူများသည် အာမခံ သို့မဟုတ် ဖျားနာသော ပေးဆောင်ခ အကျုံးဝင်မှု မရှိနိုင်ဘဲ ကပ်ရောဂါ မတိုင်မီကပင် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အခြေခံအဆောက်အအုံနှင့် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးစနစ်များ အားနည်းနေပြီဖြစ်သော အရင်းအမြစ်များရှိသည့် နိုင်ငံများတွင် ဝန်ဆောင်မှုများ ရယူရန် ရုန်းကန်ရလိမ့်မည်။အလုပ်ပြုတ်သွားသူများအတွက် ၎င်းတို့နှင့် ၎င်းတို့၏ မိသားစုများကို ထောက်ပံ့ရန် လစာမရရှိဘဲ လနှင့်ချီ ကြုံတွေ့နေရပြီး စုဆောင်းငွေ အနည်းငယ် သို့မဟုတ် မရှိသလောက်နည်းပါးပြီး ဝင်ငွေရှာဖွေရန် ရွေးချယ်စရာများ အလွန်နည်းပါးပါသည်။အချို့သော အစိုးရများသည် အလုပ်သမားများအား ပံ့ပိုးကူညီရန် အစီအစဉ်များကို အကောင်အထည်ဖော်နေသော်လည်း အဆိုပါ အစပျိုးမှုများသည် တသမတ်တည်းမဟုတ်ပဲ ကိစ္စအများအပြားတွင် မလုံလောက်ပါ။